پنبه، کتان، چتایی، کنف، رامی و سیسال فراوان ترین الیاف سلولزی در صنعت پوشاک هستند. هر کدام از این الیاف دارای درصد متفاوتی از سلولز هستند که در کنار عوامل دیگر باعث تمایز آن‌ها از یکدیگر می‌شود. از این عوامل می‌توان استحکام، خواص ارتجاعی، تاثیر حرارت، نور خورشید، اصطکاک، میکروارگانیسم‌ها، اسید و قلیا، خواص رنگرزی، جذب رطوبت و چگالی را نام برد که منجر به کاربری متفاوت این الیاف در صنعت نساجی و پوشاک می‌شوند.
فیبرهای سلولزی بازیافتی اولین الیاف بشر ساختی بودند که در ابتدای قرن 20 ساخته شدند. این فیبرها در عین دارا بودن خاصیت جذب رطوبت بالای الیاف پنبه ای، زیردستی نرم و ابریشم مانند دارند. تولید سالانه 7.1 میلیون تن لیف سلولز بازیافتی، سهم این لیف را در بازار به 6.4 درصد رسانده است که انتظار می‌رود این مقدار در سال‌های آینده افزایش یابد. ویسکوز با بیشترین تولید، سهم 79 درصدی از بازار تولید الیاف در سال 2019 را با 5.63 میلیون تن به هود اختصاص داد. استات سهمی 13 درصدی با 0.95 میلیون تن در 2019 را داشته که بیشترین مصرف آن در صنایعی به جز نساجی بوده‌است. لیوسل سومین لیف در این دسته از الیاف است که سهم 4.3 درصدی تولید را با 0.3 میلیون تن به خود اختصاص داده است. مودال، تولید شده در فرآیندی مشابه ویسکوز، 2.8 درصد تولید را با 0.2 میلیون تن در سال دارد. کوپرو، با کمتر از 1 درصد سهم از بازار، تنها توسط یک تولیدکننده به میزان 17000 تن در 2019 ساخته شد.
فیبرهای بازیافتی سلولزی کاربردهای گوناگونی در صنعت دارند؛ از منسوجات ورزشی گرفته تا پزشکی، به صورت خالص یا در ترکیب با الیاف دیگر که این را مدیون ویژگی‌هایی مانند مقاومت کششی بالا و انعطاف پذیری خوب هستند.
